Zerwanie więzadła rzepki – przyczyny, objawy, leczenie i rehabilitacja

Zerwanie więzadła rzepki – co to jest?

Więzadło rzepki, będące przedłużeniem ścięgna mięśnia czworogłowego uda, odgrywa kluczową rolę w stabilizacji i prostowaniu stawu kolanowego. Jego zerwanie, choć rzadkie, prowadzi do poważnych problemów z poruszaniem się. Najczęściej do uszkodzenia dochodzi w wyniku urazu bezpośredniego lub przewlekłych mikro urazów związanych ze sportem lub pracą fizyczną.

udowa mięśnia czworogłowego uda

Mięsień czworogłowy uda składa się z:

• mięśnia prostego uda,
• mięśnia obszernego bocznego,
• mięśnia obszernego przyśrodkowego,
• mięśnia obszernego pośredniego.

Wszystkie te głowy zbiegają się w jedno mocne ścięgno, które przechodzi w więzadło rzepki, kończące się przyczepem na guzowatości piszczeli. Troczki boczne i przyśrodkowe dodatkowo stabilizują rzepkę.

Zerwanie więzadła rzepki – przyczyny

Przyczyną zerwania więzadła rzepki najczęściej jest:

• uraz bezpośredni (np. wypadek komunikacyjny, upadek),
• powtarzające się mikrourazy (u sportowców),
• choroby zwyrodnieniowe (najczęściej po 50. roku życia),
• osłabienie struktury więzadła na skutek:
  • zapalenia ścięgna rzepki (kolano skoczka),
  • iniekcji kortykosteroidów,
  • przewlekłej niewydolności nerek,
  • reumatoidalnego zapalenia stawów,
  • tocznia rumieniowatego układowego,
  • cukrzycy.

Objawy zerwania więzadła rzepki

Osoba z zerwanym więzadłem rzepki zazwyczaj zgłasza:

• charakterystyczny trzask w momencie urazu,
• ból i obrzęk w okolicy kolana,
• krwiak,
• brak możliwości wyprostowania kolana,
• uniesienie rzepki do góry, ponieważ nie jest już ona przytwierdzona do piszczeli.

Zerwanie więzadła rzepki – leczenie operacyjne

W przypadku całkowitego zerwania konieczna jest operacja. Zabieg polega na:

1. Zszyciu ścięgna rzepki i przeprowadzeniu szwów przez otwory w rzepce.
2. Odpowiednim napięciu ścięgna, aby rzepka była stabilna.
3. Czasem stosuje się dodatkowe szwy wzmacniające przeprowadzone przez guzowatość piszczeli.

Im szybciej wykonany zabieg po urazie, tym mniejsze ryzyko przykurczy mięśnia czworogłowego i zrostów, które mogą utrudnić powrót do sprawności.

Rehabilitacja po zerwaniu więzadła rzepki

Pierwsze tygodnie po operacji

• Unieruchomienie kończyny dolnej na ok. 6 tygodni, aby zapobiec uszkodzeniom świeżo zszytego więzadła.
• Już od pierwszej doby warto wprowadzać ćwiczenia izometryczne, które zapobiegają zanikowi mięśni – zwłaszcza głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego.

Kolejne etapy rehabilitacji

• Po 2 tygodniach – czynne zginanie i bierny wyprost kolana.
• Po ok. 4 tygodniach – możliwość czynnego wyprostu.
• Od 6 tygodnia – pełne obciążanie kończyny, jeśli mięsień czworogłowy odzyska funkcję.

Ćwiczenia w rehabilitacji

W planie usprawniania stosuje się:

• mobilizację rzepki i ścięgna rzepki,
• ćwiczenia wzmacniające w zamkniętym łańcuchu kinematycznym,
• trening propriocepcji,
• trening równowagi i stabilizacji,
• ćwiczenia zwiększające zakres ruchu w kolanie i biodrze,
• kinesiotaping,
• trening na rowerze stacjonarnym.

Powrót do pełnej sprawności

Pełna rehabilitacja po zszyciu więzadła rzepki trwa zazwyczaj od 6 do 9 miesięcy. Zanim pacjent wróci do aktywności sportowej, powinien mieć:

• siłę mięśnia czworogłowego porównywalną do kończyny zdrowej,
• pełny zakres ruchu i stabilność w kolanie.

Jakie produkty mogą pomóc w powrocie do sprawności?

W procesie rehabilitacji po zerwaniu więzadła rzepki warto rozważyć:

• Opaski stabilizujące kolano – zapewniają dodatkowe wsparcie w trakcie chodzenia i ćwiczeń.
• Taśmy kinesiotaping – wspierają regenerację tkanek i poprawiają propriocepcję.
• Wałki i rollery do mobilizacji powięziowej – pomagają rozluźniać mięśnie po ćwiczeniach.
• Elektrostymulatory – wspierają odbudowę siły mięśniowej w fazach, gdy nie można wykonywać pełnych obciążeń.

👉 Wszystkie te produkty znajdziesz w naszym sklepie internetowym w kategorii rehabilitacja kolana.

Podsumowanie

Zerwanie więzadła rzepki to poważne uszkodzenie wymagające leczenia operacyjnego i wielomiesięcznej rehabilitacji. Dzięki odpowiednim ćwiczeniom, terapii manualnej oraz wspomaganiu się sprzętem fizjoterapeutycznym można odzyskać pełną sprawność i wrócić do codziennej aktywności.